به وقت داغ

دوبار روی پرده‌ی سینما دیدمش و فکر می‌کردم هیبت سینما و پخش صدای قوی و تصویر بزرگ و فضای تاریک بود که مرا به فروپاشی می‌کشاند هربار. 

حالا گوشه‌ی پذیرایی، از تلویزیون، با حواس پرت، با صدای کم، غرق در همهمه‌ی مکالمات، برای بار سوم بندبند دلم دارد از هم می‌شکافد. 

*به وقت شام